kəsər

is.

1. Hər hansı bir kəsici alət. Atam hazırlanır əlində kəsər; Toyuq banlayanda başı kəsilər. S. V.. // Soyuq silah. Yoxdur onun əllərində; Heç bir kəsər, heç bir silah. M. D..

2. Kəsmə qabiliyyəti; kəsicilik, itilik. Bıçaqda kəsər qalmayıb. – Zavallı, silahsız və kimsəsiz həbəşlərin boynunda faşist cəlladları öz qılıncının kəsərini yoxlayırdı. M. İ..

3. məc. Təsir qüvvəsi; güc, qüvvət. Sözün kəsəri yoxdur. – Ala gözlərində kəsər qalmadı; O şaqraq səsindən əsər qalmadı. Ə. C.. <Tərxan:> Hanı onlarda o kəsər, o hünər? Yüzünü bir əliağaclı yenər. A. Ş..

4. Kəsərlə şəklində zərf – qətiyyətlə. Muxtar da eyni qətiyyət və kəsərlə Gəldiyevin üzünə baxdı və dedi. . M. C..

◊ Kəsərdən düşmək – 1) kütləşmək, korşalmaq. Dəhrə kəsərdən düşüb, itiləmək lazımdır; 2) məc. təsirini itirmək, gücdən (təsirdən) düşmək, təsiri olmamaq, öz kəskinliyini itirmək. Sözü kəsərdən düşüb.